Διαβάζω πως ο κύριος Eric Daniels είναι 58 ετών, διευθυντής της χρεωκοπημένης τράπεζας Lloyds, την οποία προσφατώς κρατικοποίησε η αγγλική κυβέρνηση. Η σύμβασή του με την τράπεζα προβλέπει ατομικό πρόγραμμα συνταξιοδότησης στα 60 του, ύψους 3 εκατομμυρίων στερλινών αποφέροντας του αποδοχές περίπου 150.000 ετησίως. Ενώ ο Sir Fred Goodwin μετά την προσφορά υπηρεσίων επί 10 χρόνια στην επίσης χρεωκόπημενη Royal Bank of Scotland πρόκειται να λάβει σύνταξη ύψους 703.000 στερλινών ετησίως, όπως ήδη γνωρίζετε.
Από την άλλη μεριά εκεί στη βάση της πυραμίδας η IF Metall - συνδικάτο που αντιπροσωπεύει περίπου 500.000 εργάτες στον βιομηχανικό-κατασκευαστικό τομέα στη Σουηδία της ηπειρωτικής Ευρώπης αποδέχτηκε το δικαίωμα της εργοδοσίας να μειώνει κατά 20% τις αποδοχές των μελών του ( και τις ώρες εργασίας τους) για να μην απολυθούν.
Η μοναξιά εκεί πάνω δείχνει να πολλαπλασιάζεται...........
Η American Express ανακοίνωσε πως οι κάτοχοι των πιστωτικών της καρτών, που θα εξοφλήσουν το υπόλοιπο τους κλείνοντας το λογαριασμό τους από 1 Μαρτίου έως 30 Απριλίου, θα επιβραβευθούν με μια δωροεπιταγή 300$, την οποία μπορουν να χρησιμοποιήσουν στο φαρμακείο, στο μπακάλικο και όπου αλλού δέχονται τις πιστωτικές της κάρτες, όπως κατά λέξη αναφέρει στην ιστοσελίδα της.
σε μια σκοτεινή πόλη φάντασμα με τη μυρωδιά των δακρυγόνων του κράτους της βίας, που πεφτουν σα τρελλά πεντακοσια μέτρα από το σπιτι μου, γεμάτη θρύψαλα και αποκαΐδια της βίας του μίσους, της οργής και του πλιάτσικου διαβάζω
Διάβασα πολλά μέχρι σήμερα ανά το διαδίκτυο για την κρίση. Το πλέον εμπεριστατωμένο και συμπυκνωμένο αναλυτικό άρθρο, που νομιζω πως αξιζει τον κόπο να μελετήσει κανείς, είναι των John Bellamy Foster και Fred Magdoff στην Monthly Review εδώ. Συνοπτικά- η αμερικανική οικονομία βρισκεται σε ύφεση από το 197ο. Οι χρηματοπιστωτικές φούσκες την καλύπτουν προκαλώντας virtual ανάπτυξη ενώ συγχρόνως συσσωρεύουν αμύθητα κερδη στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας και πολλαπλασιάζουν τα χρεη. Το ερώτημα για το μέλλον είναι χρυσά αλεξίπτωτα τρισεκατομμυρίων που ίσως προσφέρουν μια καποια σταθεροποίηση και απλώς θα ανοίξουν τον δρόμο στην επόμενη ενδημική κρίση, κεϋνσιανή πολιτική φόρμουλα που θα μετριάσει το κοινωνικό κόστος , ή η τρομακτική λέξη για τους κυρίαρχους του συστήματος- σοσιαλισμός; Ίδωμεν. It is up to the people. Πάντως η οικονομία στον καπιταλιστικό κόσμο γίνεται και πάλι εμφανώς πολιτική.
Τον ακουγα κι ηταν σαν ονειρο! Μα που κρυβόταν τοσα χρόνια η κουλτούρα των απαρχών του μεταπολεμικού κίνηματος των μαύρων της Αμερικής για πολιτικά δικαιώματα που ακτινοβολούσε αυτοσεβασμό, αυτοπειθαρχία, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη; Ποιες υπόγειες διαδρομές ακολουθούσε; Έμοιαζε να έχει εγκαταλείψει δια παντός τα εγκόσμια μαζί με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ποιος τον θυμάται; I have a dream. Η εποχή των ονείρων ανατέλλει ξανά στην Αμερική.... Yes, we can