τα σα εκ των σων
Η άνοιξη θριαμβεύουσα παραδίδει το σώμα ψιθυρίζοντας στο αυτί μας:
"Παρά το χρόνο, το θάνατο και την παρακμή είμαστε ακόμη μαζί. Ου γαρ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον, αλλ' ίνα σώσω τον κόσμον, φως εκ φωτός, σαρξ αληθής και ζώσα."
posted by fani @ 10:50 AM
3 Comments:
Μάλλον, λόγω του θανάτου είμεθα μαζί και αδιαχωρίστως εξαρτώμενοι από την Άνοιξιν.
Ουχί;
Mais oui, mon cheri!
Μόνο να, αγαπητέ, σκέφτομαι πως η επικράτεια της Περσεφόνης στον Πανω Κόσμο συρικνούται ταχέως καθώς η ανάπτυξη καλπάζει αλόγιστα με τσιμέντα, σιδερικά και πετρέλαια.
Post a Comment
<< Home