Friday, March 09, 2007

ευπειθώς μεταλαβούσα

της κοινωνίας του εκλεκτού Γεωργίου


Και ποία ήτο η εκπάγλου καλλονής, πλην χωλή, Αγλαΐα Γιαβρή, άσπιλος και αμόλυντος θυγατέρα οπιομανούς εμποροπλοιάρχου, δισέγγονη μουγγού και ζαβού καντηλανάφτου ;
Είς τελευταίος οδυνηρός κλυδωνισμός του μητρικού σώματος, ως εγκατελειμμένου πλοιαρίου εν τη θυέλλη, την έφερεν εις την ζωήν. Η νέα όμως διέφυγεν την οδύνην της ηδονής, ίνα αφωσιωθή ψυχή τη και πνεύματι εις την γηραιάν Σιβύλλαν, την απέθαντη και τα μυστήριά της.
Ενίοτε
όμως εν τη νυκτί έν ελαφρόν επίχρισμα ιδρώτος επί του χλωμού προσώπου κομίζει εις τα ροδαλά χείλη την γεύσιν θαλάσσης, ήτις σαλεύει εις τον βυθόν μετά πλήθος ναυαγίων, θαμμένη βαθέως εις τον κόλπον της.
"Με γόνατο σπασμένο, η κόρη αυτή, δηλώνω εγώ,
Είναι κάτι ωραίο κι υψηλό, κάτι
Ηρωικά χαμένο που ηρωϊκά έχει βρεθεί.

Δεν έχει σημασία ποια συμφορά τη βρήκε·
Την τύλιξε μια μουσική απελπισμένη
Και τυλιγμένη, μες στο θρίαμβο της
Εκεί που στοίβαζαν δεμάτια και καλάθια
Έβγαλε μια φωνή παράξενη, τραγουδιστή:
"Ω θάλασσα που θάλασσα ποθείς, θάλασσα πεινασμένη".(*)

(*) απόσπασμα από το "Τρελό Κορίτσι" του W.B. Yeats

μαχαίρι, αντιπαρέρχομαι, σκάκι, ενόρασις, λεωφορείο
εάν ακολουθήσουν παρομοίως ευαρεστούμενοι
Διπλωματικός Λαθρεπιβάτης,
Κώστας 666,
Σουφραζέτα,
Χρήστος,
Suigenerisav

4 Comments:

At 4:09 PM, Blogger suigenerisav said...

Με τιμάτε ιδιαιτέρως.
Ομολογώ πως δεν σας είχα εντοπίσει-θα κοιτάξω να ανταποκριθώ στην προ(σ)κληση σας.. ;-)

 
At 5:26 PM, Anonymous Anonymous said...

Μέγιστη η χαρά μου!
Τριπλή η ευτυχία!
Συγχαιρω και ματασκύπτω εις τας ταπεινάς μου εργασίας!

Χαιρετε!

 
At 3:19 PM, Blogger Michael said...

Μετά χαράς σας ακολούθησα, αγαπητή

 
At 3:59 PM, Blogger Χρήστος Αθανάσουλας said...

Σ' ευχαριστώ πολύ. Εχεις λίγη υπομονμή;

 

Post a Comment

<< Home