χρυσές σταγόνες
Το άκουσα σήμερα αργά το μεσημέρι σ' ένα ταβερνάκι, ψηλά πάνω από τη Νάουσσα, σ' ένα πάλαι ποτέ χωριουδάκι, που τουριστικοποιείται ταχύτατα.
"Δε δίνουν φράγκο για μεγαλεία,
έχουνε μάθει να ζουν απλά,
στάζει ο ιδρώτας τους χρυσές σταγόνες,
γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά"
στίχοι, μουσική Βασίλης Τσιτσάνης.
Στη γειτονική πόλη τα εργοστάσια θα επιβιώσουν μόνο ως μουσεία, γκαλερί και χώροι πολιτιστικών εκδηλώσεων και οι τελευταίοι εργάτες στη χώρα μας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία οικονομικοί μετανάστες, στα μαύρα και στα αζήτητα, δούλοι της δυτικής ευημερίας χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και περηφάνιας. Τα δε σύμβολα που περιφέρουν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές και αριστεροί κάθε Πρωτομαγιά μοιάζουν όλο και περισσότερο με στέφανα σε κηδεία.
"Γεια σου αθάνατε Bulgari με τις χρυσές σου σταγόνες" ψιθυρίζουμε οι υπόλοιποι.
posted by fani @ 12:15 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home