Κυπριακός μακκαρθισμός

Είδα σήμερα το απόγευμα στο Ολύμπιον την κυπριακή ταινία "Ακάμας" του Πανίκου Χρυσάνθου. Είχα γράψει γι΄αυτήν τον Αύγουστο όταν ακόμη ο δημιουργός της τη μόνταρε στην Ουγγαρία. Προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας και μετά εδώ στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.
Βγήκα με δάκρυα έξω.
Είναι μια συγκινητική ωδή στον έρωτα που υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές, ένα ποίημα αγάπης και ανθρωπιάς που εκθέτει τη σκληρότητα, το μίσος και τα εγκλήματα των εθνικισμών στο νησί που έχουν συντρίψει τη ζωή και την αξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων.
Όπως μου είπε ο Πανίκος, κυνηγημένος από εθνοκάπηλους συμπατριώτες του, ζει με χρέος 250.000 λιρών και με την απειλή της διεκδίκησης από το κυπριακό υπουργείο πολιτισμού της επιχορήγησης που έλαβε. Η ταινία του, βλέπετε, δεν συνάδει με την πολιτική παγίωσης της διχοτόμησης του εθνικά υπερήφανου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου.
Η ταινία ξαναπροβάλεται αύριο Παρασκευή στις 22:15 στην αίθουσα "Τόνια Μαρκετάκη" στο λιμάνι. Ο γενναίος κύπριος κινηματογραφιστής χρειάζεται την συμπαράσταση όλων των πιστών της ελευθερίας του λόγου και της κριτικής σκέψης.
Check: "Ακάμας", η τανία
0 Comments:
Post a Comment
<< Home