Τι άλλο?

Και ίσως αυτή να είναι η θάλασσα που μας αξίζει.
Μια φωτογραφία του Ρόιτερς από ένα καβούρι σε ακτή του Λιβάνου.
10-15 χιλιάδες τόνους πετρελαίου χύθηκαν στη θάλλασσα όταν στις 15 Ιουλίου ισραηλινά αεροπλάνα βομβάρδισαν ηλεκτρικό σταθμό νοτίως της Βηρυτού. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στη νοτιανατολική Μεσόγειο.
Εν τω μεταξύ η οργάνωση "Γεράκια του Κουρδιστάν" ανέλαβε την ευθύνη όχι μόνο για τις βόμβες που σκότωσαν τουρίστες αλλά και για την πρόκληση πυρκαγιών στις μεσογειακές ακτές της Τουρκίας που έκαψαν χιλιάδες στρέμματα.
Τι άλλο λοιπόν?
1 Comments:
Τι άλλο; Αυτό που δεν βλέπεις...
Βρήκα, πριν δύο-τρία χρόνια, ένα ποτάμι όπου ζούνε τεράστια καβούρια. Με τυρκοπυάζ ράχη και ... μπουκιά και συγχώριο να τα τρως. Δεν είμαι κυνηγός και είμαι αδέξιος και υπερευαίσθητος ψαρράς (σιχαίνομαι να σκοτώνω ζωντανά) αλλά πες πως εκεί είδα κάτι γήινο.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, δεν είναι ούτε γοητευτικές ούτε είμαι περήφανος - μένω στο γήινος.
Ήμουν, όμως, στο Λιτόχωρο - σε ένα μέρος κοπντά στην παραλία, μακριά από ανθρώπους. Ο γαμπρός μου έχειεκεί ένα κτήμα. Έστειλε, λοιπόν, νερό από αρτεσιανό πηγαδι στο Χημείο για ανάλυση. Απάντηση; "Μην τολμήσετε να το πιείτε, είναι γεμάτο μεθάνειο."
Από τα φυτοφάρμακα, προφανώς. Το ποτάμι μαζεύει τα φυτοφάρμακα από όλο τον κάμπο και τα φέρνει στη θάλασσα. Στις εκβολές του εγώ ψάρευα καβούρια.
Τι άλλο θα συμβει, ρωτάς. Αυτό που δεν βλέπουμε θα συμβει! Που κάνουμε οι ίδιοι!
Να είναι τυχαίο που στην Ελλάδα έχουμε το φοβερό πρωτείο, να έχουν αυξηθεί οι θάνατοι από καρκίνο περισσότερο στην επαρχία απ' ότι στις πόλεις;
Τι άλλο θα συμβεί... Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε που βρισκόμαστε, για να καταλάβουμε τι πρέπει να αποτρέψουμε από το να συμβεί. Και ναι - πρέπει ν' αρχίσουμε από τον εαυτό μας.
Post a Comment
<< Home