CHECKPOINT

Ακούγοντας τους άλλους

Απαντώντας στο

Επιλεκτική Σιωπή
http://argos.wordpress.com/

Αυτές τις 3 βδομάδες περίπου που μαίνεται ο πόλεμος στο Λίβανο έχουμε μιλήσει όλοι, σχετικοί και άσχετοι. έχουμε εκφράσει με κάθε τρόπο την άποψη μας διαφωνώντας ή συμφωνώντας. το πρόσφατο επεισόδιο στην πορεία του ΠΑΜΕ στην Θεσσαλονίκη, κατέδειξε ένα άλλο πρόβλημα, τουλάχιστον σε ότι αφορά την πόλη. Την παντελή έλλειψη συμμετοχής του εβραϊκού στοιχείου της πόλης στα κοινά. Η για την ακρίβεια η επιλεκτική σιωπή και συμμετοχή.

Posted by argos in Politics, Thessaloniki, Άτιμη Κοινωνία. trackback


Αγαπητέ Άργο,
εσύ που εγκαλείς την εβραϊκή κοινότητα της πόλης μας για σιωπή, σκέψου ότι έζησε μια τρομακτική καταστροφή στην διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Από τους 50.000 περίπου ντόπιους εβραίους οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα «εργασίας» 46.091 και μόλις 1.950 επέζησαν. Για την καταστροφή αυτή η πόλη μας όχι μόνο σιώπησε αλλά σιωπά ακόμη.
Η μέρα μνημης της καταστροφής, όπως και τα μνημεία της, όπως και πολιτιστική ιστορία της εβραϊκής κοινότητας στην κατεξοχήν εβραιούπουλη της οθωμανικής αυτοκρατορίας εξακολουθούν να αποτελουν αυστηρά εβραϊκή υπόθεση.Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που χτίστηκε πάνω στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκο εβραϊκό νεκροταφείο 500.000 τάφων στην Ευρώπη, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά και ούτε καν μια έδρα εβραϊκών σπουδών. Η ανασφάλεια της μεταπολεμικής «ελίτ» της πόλης μαζί και το ενοχικό σύνδρομο (πόσοι καταδικαστήκαν για εγκλήματα πολέμου,? γιατί φυγαδεύτηκε ο Μέρτεν?) επιτάσσουν σιωπή.
Δεν είναι λογικό μια θλιβερή μειονότητα πλέον, ούτε 2.000 ψυχές , στερημένη και τρομαγμένη γλύφοντας στα σκοτεινά τις πληγές της να δεί στο νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ το μακρινό αποκούμπι της και να ταυτίσει τις δικές της ανασφάλειες και την υπαρξιακή της αγωνία ζώντας σε μια «ξένη» πλέον πόλη με τις δικές του?
Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας εβραίοι που αποδοκιμάζουν βαθύτατα τις σφαγές των αμάχων. Όμως αν αισθάνεσαι στριμωγμένος, παρακολουθώντας όπως πίστευουν τον υπερ πάντων αγώνα για τον αφοπλισμό της Χεσμπολάχ και για την ασφάλεια των πολιτών του Ισραήλ, που πληρώνουν το αιματηρό τίμημα των πυραυλικών βομβαρδισμών, ο σκοπός πάντα αγιάζει τα μέσα.
Πόσοι Παλαιστίνιοι στη χώρα μας καταδίκασαν τις πράξεις των βομβιστών αυτοκτονίας?
Για σκέψου όταν δεκάδες χιλιάδες πλήθη στην πλατεία Αριστοτέλους διαδήλωναν πως το όνομα της γειτονικής χώρας απειλεί την ασφάλεια και την ακεραιότητα μας !!! και οι εμπνευστές διαμελιστικών σχεδίων εν καιρώ ειρήνης ενός ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ επιβραβευόταν!!! με την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας, για να μη μιλήσω για την ελληνική διασπορά που πρωτοστατούσε στο όνομα της μητέρας πατρίδας, πόσοι συμπολίτες μας τόλμησαν να εκφράσουν δημόσια την όποια διαφωνία τους και τολμούν ακόμη?
Στο Ισραήλ τολμούν πάντως εδώ και χρόνια και συνεχίζουν έναν απίθανο αγώνα με πείσμα και πάθος, που με εκπλήσσει, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και σ' αυτούς πρέπει να συμπαρασταθούμε γιατί αυτοί "θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα".
Στην εβραϊκη διασπορά τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Η ευρωπαϊκή κληρονομιά αιώνων αντισημιτικών διώξεων και πογκρόμ από την Ιερά Εξέταση έως και τα ναζιστικά στρατόπεδα στοιχειώνει ακόμη τους επιζήσαντες. Δεν είναι τυχαίο που στην Αμερική του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπυ με τις γνωστές εμμονές και τους εβραιοαμερικάνους νεοσυντηρητικους σταρ με απρόσμενους συμμάχους τους φονταμελιστές χριστιανούς για τη "σωτηρία του Ισραήλ" οι εβραϊκές φωνές εναντίον της ισραηλινής πολιτικής αυξάνονται.

check:
Why Doesn't Israel Work For Peace?
On Israel, We Must Never Be Silent
is israel good for the jews?
The Most Dangerous Alliance in the World

tikkun.org

posted by fani @ 1:52 AM